‘Mijn nieuwe mantra is fuck it. Ik heb niets meer te verliezen, dus ik doe het nu op mijn manier. Hoe ik het wil. Ik ga niemand meer pleasen.’ Evelien heeft uitgezaaide borstkanker en de artsen kunnen haar niet meer genezen, alleen de kanker afremmen. Met deze kennis ontpopt zich de ware Evelien, die het veilige loslaat, die stopt met sociaal wenselijk gedrag, die de angst in de ogen kijkt, verpulvert en voluit leeft.
Waar heb je wél regie over?
‘Natuurlijk waren de eerste weken hel, je weet dat het slecht is maar niet precies hoe slecht. Wat ik daarvan leerde was dat er in mij niet alleen angst leeft maar ook kracht. Vanuit die kracht ben ik op zoek gegaan naar mijn angst. De kracht pakte de angst vast als twee biddende handen. Zo kwam ik erachter dat ik niet zozeer bang ben om dood te gaan, maar wel om de regie over mijn leven kwijt te raken. Het is mijn bewuste keuze leiding te nemen over de kanker, zodat deze mij niet gaat lijden. Met een lange ij. Toen ik dit deelde met mijn oncoloog, reageerde hij: ‘Fijn, dan zijn wij je hulpje.’ Gelijk voelde ik de kracht door mijn lijf stromen, van binnen.’
”‘We denken dat we onze toekomst kunnen controleren, maar dat kan helemaal niet. Het ontvouwt zich. Waar je wél regie over hebt is welke kant je op wilt. Laat je dat lopen, dan wordt je geleefd door de omgeving, door de kanker, en vloeit alle energie weg.’
De leiding pakken
‘Een van de eerste dingen die ik deed was naar de huisarts gaan om mijn dood te regelen. In enkele documenten staat precies omschreven hoe ik het hebben wil. Mijn euthanasie is besproken en ik wil naar hospice waar ik omringd ben door anderen. Nu ik weet dat dit geregeld is, kan ik me bezig houden met leven. Dat is de grootste les voor mij, om naar mijn angst te gaan, hem aan te kijken en hem klein te maken door hem op een plek te zetten waar ik hem hebben wil. Daarna kan ik door.’
Doen wat mij gelukkig maakt en dat delen
Het boek ‘De Fontein’ van Els van Steijn leerde mij dat ieder mens zichzelf onbewust een overlevingsstrategie aanleert om liefde en aandacht te ontvangen, die op latere leeftijd belemmerend zijn. Mijn please-gedrag komt daar vandaan en geen ’nee’ durven zeggen. Ik voelde me altijd anders en dacht altijd dat ik daardoor niet goed genoeg was. Dat was míj́n overtuiging. Terwijl mijn ouders het fantastisch vinden wat ik allemaal doe, hoe ik onderneem en grote fietstochten maak. Het zit in mijzelf, en het is mijn proces om hiermee te stoppen. Dat vind ik heel erg lastig.’
Wat is goed voor mij?
Jarenlang reisde ik als stewardess over de wereld, een baan die volledig bestaat uit het tonen van sociaal wenselijk gedrag. Maar nu ik 60 ben geworden en met pensioen ben, is mijn innerlijke reis begonnen. Ik ben nu de ware Evelien aan het ontdekken en omarmen. Ook mijn mindere kanten. Ik weet dat ik slordig ben en steeds weer iets nieuws wil doen. ‘Je bent heel veel’ zeggen mensen wel, en dan dacht ik dat het iets slechts was. Maar een algemeen goed of fout bestaat niet, er bestaat alleen wat goed voor mij is. Wat bijdraagt aan mijn welzijn en geluk. Nu ik ongeneeslijk ziek ben is er nog maar 1 ding belangrijk, en dat ben ik. Dat was altijd al zo maar ik had niet door dat alles in jezelf begint. Het is het verhaal van het zuurstofmasker, eerst jezelf verzorgen en dan pas de ander.’
Wat heb je al ontdekt op je innerlijke reis?
‘Tijdens een gelukscoaching traject ontdekte ik welke componenten in een dag moeten zitten waardoor ik me gelukkig voel. Als ik kan ontdekken, beleven, creëren en delen ben ik zielsgelukkig. Daarom reis ik ook zo graag, dat is een eenvoudige manier om nieuwe dingen te beleven en hierover te delen met anderen.’
‘Een bijzondere reis naar Japan, vol ontmoetingen met speciale mensen, heeft me geleerd dat wat je aandacht geeft, groeit. Ga je praten over je pijn, dan maak je het groter. Ga ik erover piekeren dat ik ongeneeslijk ziek ben, dan maakt mijn lijf stresshormonen aan. Maar andersom kan ik ook positieve hormonen aanmaken. Elke dag als ik wakker word drink ik een kopje koffie en zet ik het lied ‘happy’ op van Pharell Williams. Met mijn koptelefoon op dans ik door mijn huis. Dat is mijn start om mijn immuunsysteem elke dag een gezonde boost te geven.’
Ik kies nu voor wat werkt voor mijn lijf
‘Omdat ik niets meer te verliezen heb, doe ik wat ik kan dat bijdraagt aan genezing. Ik lees ontzettend veel en kies bewust wat ik eet. Ik eet plant-based, drink geen alcohol meer en neem geen toegevoegde suikers. Bewegen deed ik sowieso al veel, maar nu fiets of wandel ik bewust elke dag. Ik ben ook intenser gaan mediteren, 2x per dag.’
Wat heeft de kanker je gebracht?
‘Het is niet een straf dat ik kanker heb, het is een uitnodiging om opnieuw mezelf te ontdekken. Ik mag er helemaal zijn voor mezelf. Dat heb ik nog nooit eerder zo ervaren. Vroeger leerde ik mijn naaste lief te hebben als mezelf, maar nu draai ik het om: mezelf liefhebben als mijn naaste. Dat is de toestemming die ik voel vanuit het Goddelijke, dat ik er mag zijn. Ik ervaar het als een opdracht om deze reis aan te gaan en alle creativiteit in me te benutten zodat ik het kan delen met anderen. Het gaat daarbij niet om het einddoel, maar om het kwetsbare proces. Ik schreef al eerder boeken en werk nu aan een nieuwe genaamd ‘Anders’. De toekomst bestaat nog niet, die creëer je nu. Dit is wat ik nog kan maken en achterlaten.’
Slotakkoord
‘Weet dat je veel meer kunt dan je denkt als je luistert naar wat je hart en lichaam je vertellen. Wat je daar voelt, dat moet je dat doen. Ook al vindt iedereen het eng. Volg altijd je intuïtie.’
Wie is Evelien van der Werff? In haar eigen woorden:
Met twee kankers in mijn rugzak en een uitgezaaide in mijn lijf leid ik een gelukkig leven. Ik kies bewust voor geluk. (Je kunt nu niet zeggen, ja jij hebt makkelijk praten;-) In de Eef Talks, Eef’s Happy Festival en Brainstormsessies vertel ik hoe. Ik volg mijn hart, doe wat me blij maakt en inspireer mensen om dat ook te doen.
